Kjo përmbajtje është vetëm për abonentët
E ardhmja është më e shpejtë sesa mendoni
Përmbledhje Libri
Hyrje
Çfarë ka për mua në këtë libër? Mësoni sesi teknologjitë konvergjente po përshpejtojnë rritjen e ardhshme.
Makina fluturuese. Llogaritja kuantike. Transporti Hyperloop. Të gjitha këto konsideroheshin dikur ëndrra futuriste. Por tani, ato po bëhen realitet – më shpejt se sa pritej.
Gjëra të tilla si printimi 3D dhe realiteti virtual janë të disponueshme për një audiencë të gjerë. Sipërmarrësit dhe shkencëtarët po eksplorojnë vazhdimisht mundësitë e inteligjencës artificiale dhe mësimit të makinerive. Dhe teknologjia blockchain mund t’u japë miliona njerëzve akses në verifikimin e sigurt të identitetit dhe shërbime bankare të paarritshme përndryshe.
Nga blerjet, te arsimi, kujdesi shëndetësor e deri tek disponueshmëria e ushqimit, teknologjitë po konvergojnë për të përshpejtuar të ardhmen dhe për të ndryshuar jetën e përditshme. Në këto pulsime, ju do të bëni një zhytje të thellë në disa prej këtyre teknologjive përpara se të zmadhoni dhe të eksploroni se çfarë nënkuptojnë ato për pamjen më të madhe.
Në këto pulsime do të mësoni:
- si mundet realiteti virtual të ju ndihmojë ta mësoni empatinë;
- si aplikacionet edukative mund të rrisin shkrim-leximin global; dhe
- pse fermat vertikale e bëjnë ushqimin e kultivuar në vend më të qasshëm.
Ideja kyçe 1
Kur teknologjitë e shumta konvergojnë, ato krijojnë rritje eksponenciale dhe inovacion.
Viti 2018 shënoi herën e gjashtë radhazi që Los Angeles, Kaliforni, u votua si qyteti më i bllokuar në botë. Ishte gjithashtu viti që Uber Elevate, dega e automjeteve ajrore të shërbimit të udhëtimit, priti konferencën e dytë vjetore mbi makinat fluturuese. Qindra CEO, kapitalistë dhe dizajnerë u mblodhën në Qendrën Kulturore Skirball në L.A. për të prezantuar idetë e tyre. Deri atëherë, makinat ajrore tashmë ekzistonin. Kjo konferencë donte të kuptonte se si të shkallëzohej prodhimi dhe adoptimi në mënyrë që deri në vitin 2023, si Dallasi, Teksasi dhe Los Anxhelosi të kishin aftësi plotësisht funksionale të shpërndarjes së avionëve. Ishte diçka emocionuese, por lindte pyetja: Pse tani?
Njerëzit nuk shkuan drejtpërdrejt nga asgjëja te makinat fluturuese; kishte shumë hapa në mes. Ajo që e bën sot të ndryshme nga vitet 1920, apo edhe vitet 1990, është se sa shpejt teknologjitë e reja kanë vazhduar të përparojnë. Dhe kur kombinohen, ato kanë ndezur risi eksponenciale – zhvillime novatore që nuk do të kishin qenë kurrë të mundshme më vete.
Merrni, për shembull, helikopterët, të cilët kanë ekzistuar që nga viti 1939, por kanë një të metë sigurie fatale. Nëse motori i vetëm ose rotori pushon së punuari, helikopteri – dhe të gjithë në të – pushojnë së qeni në ajër. Me përmirësimin e teknologjisë së fluturimit, materialet u bënë më të lehta dhe më të forta, dhe zhvillimet konvergjente hapën rrugën për një shpikje më të fundit: dronët ajrore.
Dronët mbështeten në shumë rotorë më të vegjël dhe mund të mbajnë më shumë peshë se helikopterët. Nëse një rotor vdes, të tjerët mund ta mbajnë sendin në qiell. Por dronët paraqesin një sfidë tjetër: detyra e rregullimit të vazhdueshëm të rotorëve të tyre të shumtë në intervale mikrosekonde është përtej aftësive të çdo piloti njerëzor. Kjo kërkon një tjetër konvergjencë të teknologjive.
Fut inteligjencën artificiale dhe mësimin e makinerive. Në këto fusha, përparimet e fundit kanë mundësuar që sasi të mëdha të dhënash të përpunohen në kohë reale. Pra, në vend që të mbështetemi në koordinimin dorë-sy të një piloti për të fluturuar sistemin elektrik shtytës të shpërndarë të dronit, ose DEP, një teknologji tjetër mund të ndërhyjë për të mbushur boshllëkun. Për shembull, GPS, imazhe dhe sensorë të avancuar vizualë dhe përshpejtues mikroskopikë punojnë në harmoni për të mbajtur gjithçka në funksion – ose më mirë, në fluturim.
Dhe rezultati? Një industri që dikur kalonte në filmat fantastiko-shkencor ka filluar të tërheqë disa nga emrat më të mëdhenj në biznes. Deri në vitin 2019, 25 kompani të ndryshme të makinave fluturuese kishin mbledhur kolektivisht mbi një miliardë dollarë në investime – dhe tashmë ishin prototipe testuese.
Ideja kyçe 2
Inteligjenca artificiale po kombinohet me një mori teknologjish për të shtuar inovacionin.
Makinat fluturuese nuk janë shembulli i parë i teknologjive që konvergojnë për të përshpejtuar ndryshimin në një industri, dhe ato janë larg të qenit të fundit. Për shembull, inteligjenca artificiale është vendosur të bëhet një pjesë fikse e shumë aspekteve të jetës së përditshme – dhe jo vetëm në robotikë dhe pilotim me dron.
Inteligjenca ka përjetuar rritje drastike në popullaritet vitet e fundit. Vetëm shikoni Cahtbotin XIaoice të IA-së të Microsoftit. Ndryshe nga shumë aplikacione të AI që grumbullojnë të dhëna, Xiaoice u lançua në Kinë me një qëllim disi jokonvencional. Ai u dizajnua që të ndërtonte një lidhje në nivel emocional përmes shoqërimit, me një maje ironie. Pas debutimit të saj në 2014, Xiaoice u bë jashtëzakonisht e njohur – që nga fillimi i saj, roboti ka regjistruar mbi 30 miliardë biseda me 100 milionë njerëz. Por projekti vetë nuk ishte vetëm një test për Mikrosoftin. Në vitin 2015, Xiaoice u bë aq i mirënjohur saqë ai filloi të bënte raporte live të motit për një stacion kinez të lajmeve.
Në vitet e ardhshme, IA u bë më e dobishmja në aftësinë e saj për të tërhequr lidhje të vogla në mes të pikave ndarëse të të dhënave- linqet që vështirë do ti kapte syri.
Disa industri moderne kanë bërë përdorim më të gjerë të kësaj sesa mediat sociale. Falë faqeve sikurse Facebook dhe Twiteter, sete të të dhënave të mëdha vazhdimisht po mblidhen. Saherë që pëlqeni apo shpërndani diçka, krijohet një tjetër pjesë e informatës. Madje edhe popullariteti i videove të lezetshme të maceve ka ndihmuar në avancimin e aftësive softuerike të njohjes së imazheve me IA. Kombinuar me fluksin e njësive të fuqishme e të lira të përpunimit të grafikës ose GPU-ve, të cilat mund të përdoren gjithashtu për të përpunuar dhe analizuar të dhënat, inteligjenca artificiale është bërë gjithnjë e më e aksesueshme gjatë dekadës së fundit.
E megjithatë, ashtu si me makinat fluturuese, asnjë nga zhvillimet që kontribuojnë në përhapjen e IA nuk ndodhi brenda natës. Merrni teknologjinë e njohjes së imazhit. Në vitin 1995, inteligjenca artificiale mund të lexonte kodet postare të letrave dhe paketave për transport. Gati 15 vjet më vonë, IA mundi të dallonte midis 43 llojeve të shenjave rrugore me një shkallë saktësie më të lartë se ajo e njerëzve. Dhe sot, algoritmet e IA mund të klasifikojnë imazhet, të identifikojnë njerëzit në një turmë dhe madje edhe të lexojnë buzët. Për përpunimin e gjuhës, kompani si Narrative Science mund të përdorin IA për të shkruar artikuj në revista pa një gazetar njerëzor. Në fakt, ky pulsim u shkrua nga një bot i IA. . . vetëm shaka! (Është shkruar nga një person.)
Ideja kyçe 3
Realiteti teknologjik virtual po përdoret më shumë sesa thjesht për video lojëra.
Imagjinoni sikur po qëndroni në një dhomë konference. Duke shikuar përreth, i shihni muret, tepihun, dritat. Ndoshta në mënyrë zhgënjyese, duket plotësisht normale. Pastaj papritur, gjithçka ndryshon. Aty ku ishte më herët dyshemeja, tani ka një qarje të madhe. Në vend se të qëndroni mbi tepih, ju jeni ulur në një dërrasë druri të pasigurt mbi një pikë prej 30 këmbësh. Është befasuese, por e frikshme!
Në vitin 2001, një gjykatës 60-të vjeqar duke marrë pjesë në një konferencë në Washington DC, e gjeti veten saktësisht në të njëjtën situatë. Ai bëri një hap të gabuar, dhe u rrëzua. Fatmirësisht, qarja nuk ishte e vërtetë. As dërrasa. Dhe megjithëse rrëzimi dukej shumë realisht për të, ai doli i palënduar.Po si? Epo, vetëm disa momente më herët, ai kishte vendosur një sërë syze të realitetit virtual – VR – të cilat ishin të lidhura me çdo detaj të dhomës, por që mund të ndryshonin me klikimin e një butoni. Kjo teknologji VR nuk kishte humbur kohë: në një çast, ajo kishte mashtruar trurin e gjyqtarit që të mendonte se mjedisi i tij ishte transformuar plotësisht.
Psikologu i Stanfordit, Jeremy Bailenson, projektoi këtë mjedis virtual për të demonstruar fuqinë e VR në një mjedis gjyqi. Në kohën e kësaj konference në 2001, teknologjia VR kishte arritur aq larg sa ishte e lëvizshme dhe e besueshme, por ende nuk ishte aq e aksesueshme – apo aq e fuqishme – sa është sot.
Gjatë viteve që kur gjyqtari provoi syzet VR të Bailenson, teknologjitë përkatëse kanë vazhduar të konvergojnë. Dhe universi VR është rritur në mënyrë eksponenciale. Facebook bleu biznesin VR Oculus Rift në 2012 për 2 miliardë dollarë. Dhe në vitin 2015, 234 kompani të reja hynë në tregun e VR.
Së shpejti, VR e bazuar në smartphone u bë e qasshme për vetëm 5 dollarë. Dhe mikrofonat omni-binaural tani kanë aftësinë për të krijuar peizazhe zanore zhytëse interaktive. Ndërsa shkencëtarët dhe sipërmarrësit vazhdojnë të eksplorojnë fushën e realitetit virtual, një gjë është bërë e qartë: teknologjia VR nuk është e zbatueshme vetëm për industrinë e argëtimit. Përveç krijimit të lojërave video dhe përvojave zhytëse, VR mund të mësojë gjithashtu ndjeshmëri.
Në Stanford, Bailenson dhe ekipi i tij kanë kaluar dy dekada duke eksploruar potencialin e VR për të ndihmuar në lehtësimin e ndryshimit të sjelljes. VR, për shembull, mund t’i sigurojë përdoruesit përvoja të dorës së parë të racizmit, seksizmit ose llojeve të tjera të diskriminimit. Mendoni se çfarë efekti mund të ketë në sallën e gjyqit nëse gjyqtari dhe juria mund të përjetojnë në të vërtetë – nëpërmjet realitetit virtual – se si është të jesh dikush që po lufton me të pastrehët.
Ideja kyçe 4
E ardhmja e shopingut do të vazhdojë të formësohet nga teknologjitë sikur IA, VR-ja dhe Printimi 3D.
Sot kur mendoni për shopingun, me siguri ju vijnë në mendje kompanitë si Amazona dhe Walmarti. Por shumë kohë më parë, kishte një katalog i Searsit. Një nga qrregulluesit më origjinalë, ky katalog ishte e ardhmja e shopingut për më shumë se një shekull.
Richard Warren Sears ishte duke punuar si agjent i stacionit hekurudhor në 1886 kur ai njohu një mundësi për të rritur të ardhurat e tij. 23-vjeçari vuri re se një argjendari kishte refuzuar dorëzimin e një arkë me orë të dërguara nga një shitës me shumicë në Çikago. Sears pyeti prodhuesin për shitjen e orëve vetë. Prodhimi i orëve kushtonte 12 dollarë, por ato zakonisht shiteshin dyfishin e asaj në dyqane. Më pas u duk Sears: ai mund t’i shiste orët për më pak – të themi, 14 dollarë – por më shpejt. Ai arriti të bënte një fitim prej rreth 120 granate në dollarë aktualë. Më pas, ai filloi të zgjerohej nga shitja e orëve në makina qepëse dhe, përfundimisht, pothuajse çdo gjë tjetër. Katalogu i Sears u rrit për të ofruar 500 faqe produktesh.
Por përveq ndikimit të tij të madh në shoping, suksesi i katalogut nuk zgjati përgjithmonë. Pas 132 viteve funksionim, kompania Sears nënshkroi bankrotimin e saj në 2018. Ajo që kishte qenë përparësia e saj për dekada-përdorimi i teknologjisë së komunikimit, automobileve dhe shërbimit postar-u bë zhbërja e tij pasi bizneset e tjera si Walmart dhe Amazon filluan të mposhtin Sears në lojën e vet, duke ofruar produkte më të lira në mënyrë më efikase.
Pra si duket e ardhmja e shopingut sot?
Së pari, inteligjenca artificiale ka filluar të luajë një rol më të madh në krijimin e një përvoje blerjeje që është sa më e thjeshtë dhe e përballueshme. Shërbimi ndaj klientit të IA do të ndihmojë në rritjen e gjasave për një blerje. Dhe ndërsa reklamimi bëhet më i zgjuar, asistentët dixhitalë si Alexa i Amazon ose Siri i Apple do t’i ndihmojnë klientët të gjejnë saktësisht atë që u nevojitet me më pak përpjekje. Teknologjia e rafteve inteligjente mund të zbulojë kur një artikull është hequr nga rafti duke përdorur sensorë të peshës dhe identifikim të frekuencës radio – gjë që redukton nevojën për personel në dyqanet e tullave dhe llaçit. Dhe printimi 3D mund të prodhojë produkte të personalizuara, nga veshjet te pjesët rezervë, direkt nga smartfoni juaj.
Vetëm për argëtim, ja një skenar blerjeje që së shpejti mund të bëhet realitet. Ju keni një takim të rëndësishëm nesër dhe keni nevojë për një statistikë të veshjes. Pa kohë për të parë një qendër tregtare, ju vendosni kufjet tuaja VR. Duke përdorur skanimin e imazhit të trupit të javës së kaluar për përmasat, ju diskutoni opsionet e veshjeve me asistentin tuaj të IA. Ju zgjidhni veshjen tuaj, veshja juaj printohet 3D në një magazinë aty pranë dhe një dron ajror më pas e dërgon atë në pragun tuaj. E mrekullueshme, apo jo?
Ideja kyçe 5
E ardhmja e edukimit do të jetë më e individualizuar dhe do të ketë përdorim më të madh të teknologjisë për vetë-mësim.
Mendoni për ditët tuaja të shkolles. Si strukturohej edukimi juaj? Për shumë njerëz, shkolla përfshinte kalimin nga një orë në tjetrën. Saherë që binte zilja, studentëve do të ju duhej të fillonin të mësonin në çfarëdo libri që ju jipet atë ditë. Për shumicën e shekujve të kaluar, shkollat nëpër SHBA janë mbështetur shumë në një qasje që ju përshtatet të gjithëve. Kjo vie nga koha kur shkollat dhe mësimdhënësit cilësore ishin vështirë për tu gjetur. Dhe qëllimi ishte, siç thoshin autorët, të edukonte “punëtorët e bindur të fabrikës” në të ardhmen.
Por viteve të fundit, ky model është bërë shumë demode. Ti edukosh njerëzit në të ardhmen-dhe për të ardhmen-kemi nevojë për një qasje që merr parasysh gjithçka që ka ndryshuar që nga Revolucioni Industrial.
Plus, është edhe më urgjente sapo të kontrolloni të dhënat se si shkolla siç e kemi njohur po bëhet gradualisht më pak e rëndësishme për vetë studentët. Merrni vetëm këtë studim të vitit 2015 nga Departamenti i Arsimit i SHBA-së, i cili zbuloi se 1.2 milionë studentë braktisin shkollën e mesme çdo vit. Kjo bën shtatë mijë braktisje në ditë, ose një në çdo 26 sekonda. Dhe arsyeja e largimit të tyre? Në mënyrë dërrmuese, është mërzi.
Pra cila është zgjidhja? Përgjigja qëndron në mjetet vetë-drejtuese. Konsideroni një eksperiment të kryer nga themeluesi i MIT Media Lab, Nicholas Negroponte. Në vitin 2012, ekipi i Negroponte instaloi lojëra mësimore, filma dhe libra në tabletët Motorola Xoom dhe ua solli fëmijëve në dy fshatra të izoluar në Etiopi – pa asnjë udhëzim.
A do të mundin fëmijët ta mësojnë veten të lexojnë, të shkruajnë, dhe ta përdorin internetin pa ndonjë ndihmë nga jashtë? Eksperimenti ishte një sukses i jashtëzakonshëm. Brenda katër minutave të hapjes së kutive, fëmijët tashmë e kishin gjetur butonin e fuqisë. Në më pak se një javë, çdo fëmijë ishte duke përdorur mesatarisht 47 aplikacione. Një javë më vonë, fëmijët kishin mesuar ta këndojnë ABC-në e tyre. Dhe në më pak se një gjysmë viti të eksperimentit, ata tashmë e kishin hakuar sistemin operativ Android.
Në vitin 2019, Fondacioni XPRIZE e rriti këtë koncept duke ofruar një çmim global të të mësuarit prej 15 milionë dollarësh. Shtatëqind ekipe nga e gjithë bota konkurruan dhe dy fituesit zbuluan se programi i tyre i lejonte fëmijët në Tanzani të mësonin të njëjtën sasi në një orë siç bënin studentët e regjistruar në shkolla me kohë të plotë në një ditë të tërë. Nëse më shumë nga 263 milionë fëmijë pa qasje të lehtë në shkolla mund të përdorin softuer të tillë, kjo mund të shkaktojë një dëmtim serioz në përpjekjet globale të shkrim-leximit.
Ideja kyçe 6
Teknologjitë konvergjente synojnë ta bëjnë ushqimin më të aksesueshëm, afatgjatë dhe efikas.
A e dini prej nga vjen gjithë ushqimi që keni në kuzhinën tuaj? Saherë që uleni për të ngrënë një ushqim, disa apo të gjithë nga përbërësit në pjatën tuaj me siguri janë siguruar milja larg. Ndoshta patatet tuaja kanë ardhur me një kamion nga Iowa. Bananet e kësaj jave janë nga Costa Rica.
Dhe përderisa është e mundur të hamë ushqim të shtëpisë, në atë ushqim, jo të gjithë kanë qasje. Shumica e ushqimit që hamë është transportuar nga gjithë bota. Shpesh, ushqimi rritet në një vend, përpunohet diku tjetër, dhe pastaj shitet edhe më larg. Ne SHBA, ushqimi mesatar kërkon diku 2.000 milja udhëtim. Nuk është sistem i përsosur. Është poashtu jefikas: vetëm 60% e ushqimit në US aktualisht hahet. Po 40%-i tjetër?
Drejtpërsëdrejti në vendgrumbullim – pasi të keni rritur një kore myku teknikë në sirtarin e poshtëm të frigoriferit tuaj, domethënë.
Sot, teknologjitë e reja po zhvillohen për të ndihmuar në luftimin e urisë së përhapur dhe për të zvogëluar gjurmën ekologjike të prodhimit tonë ushqimor.
Merre për shembull keqpërdorimin e ushqimit. Asgjë nuk zgjat përgjithmonë, por nëse pemët dhe perimet do të mund të dizajnoheshin për të qëndruar më gjatë, më pak ushqim do të hargjohej. Apeel Sciences, një kompani e bazuar në Goleta, Kaliforni, ka kaluar dekadën e fundit duke e hulumtuar si ta arrijë këtë gjë. Frutat dhe perimet kanë tashmë mënyrën e tyre për të shmangur prishjen – lëvozhga, ose kutina, e cila mbyllet në lagështi me ndihmën e acideve yndyrore. Apeel Sciences ka zhvilluar një mënyrë për të krijuar kutinë në laborator. E bërë nga materiale me prejardhje bimore, kjo prerje artificiale mund të spërkatet mbi produktet. Është përdorur tashmë në disa avokado, duke i bërë ato të marrin 60 për qind më shumë kohë për t’u zbutur.
Zhvillimi i mënyrave për ta bërë ushqimin më të qëndrueshëm është një hap i rëndësishëm në të ushqyerit e popullatës së ardhshme në botë. Por ka edhe një problem tek transporti. Në vitet e fundit, fermat e ashtuquajtura vertikale kanë prezantuar një zgjihje të mundshme.Në vend se ta rritni dhe prodhoni ushqimin diku tjetër, këto ferma mund të kultivojnë drithëra në rrokaqiejt dhe magazinat urbane. Ato funksionojnë brenda ambienteve me teknika kultivuese hidrofonike dhe aeroponike, dhe e largojnë nevojën për pesticide. Dhe përderisa diku mes 50 deri 80% e punës në këto ferma bëhet nga njerëzit, robotët dhe IA do të mund ti merrte përsipër shumicën apo të gjitha detyrat në të ardhmen e afërt.
Sa më efikas, më i përballueshëm dhe i automatizuar të bëhet prodhimi i ushqimit, aq më e lehtë do të jetë të bësh ushqim me cilësi të lartë të aksesueshëm për miliona njerëz të pasigurt ushqimor në botë.
Ideja kyçe 7
Teknologjitë rritëse ofrojnë zgjidhje në nivel global.
Deri tani keni parë se çka mund të bëjnë disa avancime të fundit në teknologji. Realiteti virtual mund ta ndryshojë perspektivën tuaj, të ju lëjë të vizitoni vende që ndryshe janë të paqasshme për ju, dhe madje të ju tregojë si dukeni në një veshje ende pa e provuar atë.
Aplikacionet edukative mund të ju ofrojnë studentëve mjetet të cilat ju nevojiten atyre për t’ju përkushtuar edukimit auto-didakt dhe të mësojnë se çfarë ju përshtatet atyre. Dhe ushqimi mund të prodhohet në mënyrë me lokale për të zvogëluar dëmin mjedisor dhe për ta rritur sigurinë ushqimore poashtu.
Fushat tjera të shoqërisë, duke përfshirë argëtimin, kujdesin shoqëror dhe financat, do të vazhdojnë të transformohen përderisa teknologjitë takohen me përsëritje të tyre të reja. Por çfarë domethënë kjo për fotografinë e plotë-për njerëzimin në tërësi?
Merri për shembull, zjarret e pyjeve, një simptomë e përhapur e ndryshimit klimatik në disa pjesë të botës. Viteve të fundit, zjarret janë gjurmuar duke përdorur imazhet satelitore. Në vitin 2018, NAS filloi ti përdorte rrjetet nervore të IA-së për ti analizuar të dhënat. Nga viti 2009, algoritmet e tyre ja dolën ti hetojnë zjarret me 98% saktësi.
Ngrohja globale me rritjen e niveleve të detit dhe ndryshimet shpërthyese të temperaturave, do ti testojë poashtu aftësitë e shoqërisë për të menagjuar shumë kriza globale në të njëjtën kohë.
Një meta-analizë e vitit 2015 e të dhënave të ndryshimeve klimatike nga Climate Central zbuloi se 130 milionë njerëz do të zhvendosen edhe nëse bota mund të kufizojë rritjen e temperaturës në 2 gradë Celsius. Me një rritje prej 4 gradësh, ky numër rritet në mes 470 dhe 760 milionë të zhvendosur. Reduktimi i mbetjeve, ndotja dhe proceset joefikase do të jenë jetike në përpjekjet për të minimizuar efektet e dëmshme të ndryshimeve klimatike. Shumë teknologji të reja po bashkohen për ta trajtuar këtë.
Me vendosjen e më shumë njerëzve në pjesët urbane, do të na duhet ti bëjmë qytetet më të mençura dhe më efikase në burime për ta mbështetur popullatën më të lartë. Sipas një studimi të vitit 2008 nga McKinsey, zbatimi i zgjidhjeve të qyteteve të mençura, do të mund ti zvogëlonte potencialisht emitimet e gazit në sera deri në 15%. Kjo do të nënkuptonte për shembull, përdorimin e teknologjisë për ti monitoruar dhe menagjuar fushat e ndryshme të funksioneve urbane në mënyrë efikase. Ai gjithashtu mund të zvogëlojë prodhimin e mbetjeve të ngurta të çdo banori nga 30 deri në 130 kilogramë në vit dhe përdorimin e ujit deri në 80 gallonë në ditë.
E ardhmja do të vijë me grupin e saj unik të problemeve. Në fakt, shumë prej tyre janë tashmë këtu. Por të njëjtat janë edhe mjetet dhe teknologjitë për të përballuar këto sfida ballë për ballë.
Përmbledhja Përfundimtare
Teknologjitë po zhvillohen më shpejtë se asnjëherë. Derisa teknologjitë e shumëta po përputhen, po hapen mundësi të reja që nuk kemi mundur ti imagjinojmë asnjëherë të jenë të mundshme në vetëm një prej tyre. Disa nga këto zhvillime në rritje, sikurse ato të shopingut dhe të industrisë së argëtimit do ti ndryshojnë aspektet e jetes së përditshme. Të tjerat, sikurse inteligjenca artificiale, mund të menagjojnë grupe të mëdha të dhënash dhe të automatizojnë detyra komplekse. Dhe fermat vertikale do të jenë në gjendje të kultivojnë kultura që kërkojnë më shumë kohë për t’u prishur, duke ofruar potencialin për të trajtuar sfidat globale aktuale dhe të ardhshme si pasiguria ushqimore dhe ndryshimet klimatike.
