Aplikimi i një metode specifike bën të mundur kapërcimin e konfliktit dhe arritjen e një marrëveshjeje që i bën të gjithë të lumtur
Arti i negocimit mësohet.
Përveç negociatave për pozicionin, ekziston edhe i ashtuquajturi negocim parimor, një mënyrë për të arritur një marrëveshje paqësore ku palët janë të kënaqura.
Për të qenë e vlefshme, një negociatë duhet të respektojë tre pika. Duhet të prodhojë një marrëveshje të zgjuar, duhet të jetë efektive dhe duhet të përmirësojë marrëdhëniet midis palëve (jo t’i dëmtojë ato).
Kjo është një metodë më e vështirë për t’u zbatuar pasi kërkon nga palët një prani dhe një gatishmëri për të përfituar sa më shumë me përpjekjen më të vogël.
Metoda përfshin zbatimin e katër pikave kryesore.
Së pari, shkëputjen e njerëzve nga problemi, duke u përqëndruar në interesat e përbashkëta e jo mbi dallimet. Bëhet fjalë për të qenë krijues, për të shpikur opsione ose alternativa që mund të përmbushin pritjet e të dyja palëve dhe në fund të këmbëngulë që rezultati të arrijë sipas kritereve objektive.
Sipas pikës së parë, është thelbësore të filloni me njerëzit. Meqenëse ne nuk jemi kompjuterë, por qenie njerëzore që veprojmë sipas ndërgjegjes dhe jemi të prekur nga emocionet duhet të jemi të kujdesshëm. Jo vetëm që është gabim të ngulesh në pozicionin tënd, por nga ana tjetër edhe të sulmosh tjetrin është e gabuar.
Personi është vetëm një ndërmjetës për qëllimet e negocimit, ai nuk është një instrument shfryrjeje. Gjatë negociatave të dy personat duhet të shikojnë gjithmonë problemin që duhet zgjidhur, kurrë të mos ngrenë çështje personale që ngatërrojnë planet e veprimit.
Pika e dytë ka të bëjë me interesat. Një dialog për të përparuar në mënyrë efektive duhet të përqëndrohet në një interes të përbashkët. Kjo ndodh sepse pavarësisht nga tema e mosmarrëveshjes, të folurit për një interes ndihmon në zbutjen e tensionit.
Për shembull, nëse të dy janë të apasionuar pas tenisit, të folurit për të, mbështet diskursin në një mënyrë joformale, i ndihmon ata të sigurojnë një pikë të përbashkët nga e cila të sulmojnë problemin.
Pika e tretë ka të bëjë me kreativitetin. Duhet shumë imagjinatë për të zbatuar pikën e tretë. Ky mund të jetë rasti i një negocimi të gjatë që ka ngecur për shkak të një pozicioni. E vetmja rrugëdalje është gjetja e një opsioni që çliron bllokimin dhe përparon negociatat.
Aftësia për të shpikur opsione është një nga cilësitë më të rëndësishme të një negociatori të mirë sepse ju lejon të zvogëloni tensionin që në kohë afatgjatë ju lodh, minon aftësinë tuaj për të gjykuar dhe objektivitetin.
Në të vërtetë, nuk është i mjaftueshëm një opsion i vetëm, ndonjëherë diskutimi mund të vazhdojë derisa të gjeni opsionin e duhur që funksionon për të dy. Aty ku nuk gjendet opsioni i duhur, është më mirë të marrësh kohë.
Në fakt, gjetja e diçkaje të përbashkët që mund të çojë përpara negociatat është e një rëndësie parësore.
Aspekti i fundit ka të bëjë me kriterin, që është aftësia për të kryer analiza, planifikim dhe diskutim.
Analiza përdoret për të mbledhur informacione të dobishme nga bashkëbiseduesi, për të kuptuar hapat e ardhshëm, por edhe për të parë emocionet dominuese që mund të minojnë fjalimin. Planifikimi, nga ana tjetër, ka të bëjë me identifikimin e veprimeve të duhura dhe diskutimi nuk është asgjë më shumë se aftësia për të komunikuar në mënyrë efektive.
