Metoda empirike e cila bazohet në vëzhgim dhe zbatim është e vlefshme në çdo rast dhe duhet të zbatohet sa më shpesh që të jetë e mundur
Dimri i vitit 1924 ishte veçanërisht i vështirë për biznesin e gotave të letrës dhe Kroc lufton për të mbajtur vajzën e tij të porsalindur. Një mësim i vështirë që përkthehet në një përfundim. Mos të kalohet kurrë më dimri i zënë me këtë lloj pune, fitimet nga kioskat janë shumë të ulta dhe tregu është depresiv.
Duke qëndruar besnik ndaj këtij vendimi, dimrin vijues Kroc shkon në Florida. Ende punon si shitës, por këtë herë është i zënë në tregun e pasurive të patundshme. Këto janë vitet në të cilat njerëzit spekulojnë për shitjen e tokës të cilat ngadalë po i merreshin kënetave. Ekziston një konkurrencë e fortë, është një garë e re për arin.
Gjithashtu me këtë rast, stili i Kroc nuk është të mbështetet te rastësia, por të hartojë me kujdes një strategji efektive. Së pari, ai studion tregun, analizon klientët e tij të mundshëm dhe zgjedh vendin e tij.
Nga Dhoma e Tregtisë së Miamit merr emrat e turistëve nga zona e Çikagos. Teknika është të flasësh me këta njerëz “si një bashkëqytetar”, për t’i bërë ata të ndjehen të privilegjuar, njerëz në krye të një liste të blerësve të mundshëm. Duke përdorur këtë teknikë, Kroc i bind më lehtë ata të vizitojnë parcela toke në zonën Fort Lauderdale, në mënyrë që të mund të shohin vetë se çfarë çfarë po ndodh atje poshtë përgjatë “lumit të ri”, Ujësjellësit Intracoastal.
Sezoni i spekulimeve të pasurive të patundshme në Florida është jetëshkurtër dhe Kroc kthehet të luajë në piano për të jetuar. Vendi ku ai punon quhet Silent Night dhe ka tre karakteristika. Është e mrekullueshme, është e modës dhe është e paligjshme. Gjëja që i bën përshtypje Kroc-it dhe mësimi që ai merr nga silent Night është thjeshtësia.
Vendi nuk ka menu të shtypura sepse restoranti shërben vetëm tre pjata, karavidhe Maine, biftek dhe rosë të pjekur. Vite më vonë, ajo menu e zvogëluar frymëzoi moton e parë të McDonald: kiss, e cila nuk do të thotë puthje, por është akronim për Keep it simple, stupid, ose “Bëje të thjeshtë dhe mbaje të thjeshtë dhe budalla”.
I arrestuar në një rrethim ndërsa luante Silent Night, Kroc kthehet në Çikago. Nuk ka më as pallton e tij. Detyra e tij është përsëri të shesë gota letre dhe koha sigurisht që nuk është e përshtatshme. Është viti 1927, pak para shembjes së tregut të aksioneve e cila do të niste Depresionit të Madh.
Tregu i gotave të letrës qëndron në sajë të aftësisë së tij për të rinovuar vetveten dhe Kroc vazhdon të studiojë nga përvoja. Viti 1930 e gjen duke shitur një model filxhanësh me të palosura, te Walgreen Drug Company, e cila i përdor ato për të shërbyer salca në kioskat e tyre. Duke vëzhguar mbipopullimin në kohën e drekës, Kroc-it i foli intuita sërish. Duke përdorur gotat e Lily Tulip, kioskat mund të shisnin frappè dhe “pije me vete”.
Shitja tek njerëzit që nuk do të zinin vend ishte një ide novatore dhe për të bindur klientin ishte e nevojshme një demonstrim praktik. Një furnizim falas i këtyre kontenjerëve me kapak të mjaftueshëm për t’i provuar ato për një muaj. Vendi ishte pjesë e një zinxhiri dhe suksesi i kësaj iniciative pati një rezultat me peshë.
Një siguri tjetër fitoi terren. Ishtë e nevojshme të punohej për klientë të mëdhenj, ata që në gjuhën e sotme, lejojnë që një biznes të ngrihet.
