Kjo përmbajtje është vetëm për abonentët
Pesë Elementet e të menduarit efektiv
Përmbledhje Libri
Hyrje
Çfarë ka në këtë libër për mua? Bëhuni një mendimtar i guximshëm, kërkues, jashtë kutisë.
Në këto pulsime do të:
- Humbni frikën nga dështimi. Do të jeni në gjendje të merrni aktivitete sfiduese pa frikë. Në fakt, do ta përqafoni dështimin si mënyrë e të mësuarit të gjërave të reja të cilat pastaj mund ti aplikoni diku tjetër poashtu.
- Bëhuni më kërkues dhe mendimtar kritik. Kështu do ta ndizni kureshtjen tuaj të brendshme dhe do të mësoni të bëni më shumë pyetje – madje edhe ato për të cilat tashmë e dini përgjigjen – dhe kjo do të thellojë kuptimin tuaj të temës.
- Mundohuni të gjeni përgjigje për problemet tuaja jashtë kutisë së të menduarit. Do të mësoni se si të shikoni përtej zgjidhjeve të dukshme, të pranuara përgjithësisht, dhe të gjeni qasje krejtësisht të reja ndaj problemeve.
Ideja kyçe 1
Toka: Përvetësimi i vërtetë nuk ka të bëjë me bërjen e gjërave të vështira, por me zotërimin e atyre bazike.
Cila është mënyra më e mirë për të zhvilluar të kuptuar të vërtetë të diçkaje? A duhet të mësoni sa më shumë që të mundeni rreth një teme, për shembull?
Në fakt, jo. Çelësi i zhvillimit të të kuptuarit të vërtetë te një qështjeje është ti zotëroni gjërat bazike rreth saj. Baziket e përbëjnë themelin e çfarëdo aftësie apo talenti, thelbin e çdo ekspertize-mu sikurse elementi Tokë që përfaqëson tokën e ngurtë nën këmbët tona.
Shpesh një person që dëshiron të bëhet ekspert- si për shembull, një student që mundohet për një provim të rëndësishëm – do të përpiqet të zotërojë sa më shumë teori ose fakte komplekse që të jetë e mundur menjëherë.
Sidoqoftë, kjo nuk është strategjia më e mirë. Ekspertët e vërtetë janë në fakt të brengosur me përsosjen e vazhdueshme të gjërave bazike.
Trumpetisti virtuoz, Tony Plog, mbajti një herë një masterklasë për solistë të arrirë, në të cilin ai kërkoi që ata të luanin pjesën e tyre më sfiduese dhe virtuoze. Siç mund ta prisni, ata të gjithë luajtën jashtëzakonisht mirë.
Si përgjigje, në vend që të ofronte këshilla dhe këshilla se si mund të përmirësoheshin performancat, Plog u kërkoi solistëve të kryenin më pas një ushtrim të thjeshtë fillestar.
Ndërsa ata e luajtën mirë stërvitjen, asnjë nuk luajti në mënyrë mbresëlënëse. Pasi mbaruan, Plog kreu vetë ushtrimin, duke e habitur grupin se sa virtuozisht ishte luajtur kjo pjesë “bazë”.
Çfarë ndodhi? Plog e dinte se mjeshtëria kërkon vëmendje të vazhdueshme dhe kuptim të bazave, pasi janë bazat ato që ofrojnë themelin mbi të cilin mund të përmirësohemi.
Pra, kur përballeni me një detyrë sfiduese, mos e trajtoni menjëherë. Së pari, merrni parasysh elementët bazë të detyrës dhe përmes kësaj, ju mund të sulmoni me sukses çdo element më të thjeshtë.
Konsideroni se si Administrata Kombëtare e Aeronautikës dhe Hapësirës e SHBA (NASA) e përballoi sfidën e uljes së një njeriu në Hënë në vitet 1960. Agjencia nuk e përmbushi këtë qëllim duke qëlluar menjëherë njerëzit në hapësirë; përkundrazi, ata filluan së pari me dërgimin e një rakete pa pilot në Hënë.
Vetëm pasi NASA kishte arritur këtë hap bazë, ata ndoqën dhe ia dolën të arrinin qëllimin e tyre për të dërguar një njeri në Hënë.
Ideja kyçe 2
Toka: Për ta gjetur esencën e vërtetë të një problemi, shiko vetëm në atë që mund ta shohësh, dhe identifiko se çfarë po mungon.
Me vite të tëra, njerëzit i kanë shikuar zogjtë, lakuruqët e natës dhe insektet dhe kanë ardhur në përfundim, ‘’Të gjitha këto kafshë i rrahin krihët e tyre; rrahja e krihëve duhet të jetë sekreti i fluturimit!’’
Nëse keni fluturuar në një Aeroplan, këtë përfundim e dini shumë mirë. Por kur mundoheni ta kuptoni një fenomen, ne shpesh e kërkojmë atë që duket se është përgjigja më e dukshme.
Për të arritur tek thelbi i një problemi, kemi nevojë ta zbulojmë esencën e tij, e cila shpesh është e fshehur prapa tjerave detaje jorelevante. Prapë, ne përkujtohemi me elementin e Tokës, ngaqë esenca e një problemi është thelbi apo themeli i tij.
Le të mendojmë për fluturimin. Logjikisht, mekanika e përplasjes së krihëve i hutoi vëzhguesit nga arsyeja reale pas asaj se si mundet trupi të fluturojë. Ishte mu aty kur njerëzit e studjuan mekanikën e fluturimit më afër, në atë mënyrë që ishin të gatshëm ta kuptojnë më mirë çfarë e mundësonte fluturimin: lakimi i caktuar i krahut.
Kështu, për ta gjetur esencën e një qështjeje apo problemi, kemi nevojë të shikojmë vetëm në atë që mund ta shohim. Kjo nënkupton që ta injorojmë në mënyrë aktive atë që mund të presim ta shohim, ose që ne jemi mësuar ta shohim.
Shpesh pritshmëritë tona pengojnë zbulimin e thelbit të një çështjeje ose problemi, pasi ne nuk pyesim mjaftueshëm atë që të tjerët na kanë thënë që ne duhet të vëzhgojmë.
Me shekuj të tërë, njerëzit besonin se teoria e Aristotelit se objektet e rënda biejnë me shpeshtë sesa ato të lehta. Nuk ishte deri më vonë, gjatë shekullit të shtatëmbëdhjetë, kur individët kurreshtarë në mënyrë aktive e injoruan thënien e Aristotelit dhe e studjuan situatën me sy të freskët-dhe kuptuan që Aristoteli ishte gabim.
Egziston poashtu një tjetër mënyrë për ta studjuar esencën e problemit: të fokusohemi në atë që mungon.
Sot, kur i shikojmë fotografitë e vjetra, i përshkruajmë ato si ‘’bardh e zi’’, sepse ato janë ngjyrat e vetme që janë të pranishme në to. Por para shpikjes së filmit me ngjyrë, fotografitë monografe si këto njiheshin thjesht si fotografi.
Në atë kohë, njerëzit nuk mendonin që fotot e tilla ishin të kufizuara në ndonjë mënyrë. Por nëse do të kishin shtuar mbiemrin “bardh e zi” në “fotografi”, përpara se të shpikeshin filmat me ngjyra, njerëzit do ta kishin kuptuar më mirë thelbin e fotografive përpara tyre.
Ideja kyçe 3
Zjarri: Duhet të dështoni para se të arrini progres dhe të arrini me të vërtetë suksesin.
Të gjithë ne i kemi ditët tona të këqija. Por ajo që i dallon mendimtarët e mëdhenjë nga ata mesatarë nuk është mungesa e ditëve të këqija, është mënyra se si një mendimtar i madh reagon kur ato paraqiten.
Ky është një mësim thelbësor: saherë që bëni një gabim, sigurohuni që ta merrni kohën e mjaftueshme për të reflektuar mbi të.
Arritjet tuaja ndërtohen mbi mësimet që i keni mësuar, dhe gabimet janë baza më efektive e mësimeve tuaja. Sigurisht, ne nuk na pëlqen të bëjmë gabime, mu sikurse që nuk na pëlqen të digjemi. Elementi Zjarr mishëron këtë të vërtetë të parehatshme; duhet ti përqafojme gabimet tona për të mësuar më shumë.
Prandaj kur bëni një gabim, kuptojeni çfarë keni bërë gabim dhe pastaj pyesni se pse ishte i tillë. Me çdo gabim nëse ju e identifikoni dhe hetoni atë, do të keni më shumë njohje për ti trajtuar problemet e së ardhmes.
Tomas Edisoni ishte një person që e kuptoi elementin zjarr, duke besuar që zbulimi ishte ‘’1% frymëzim dhe 99% djersitje.’’ Qasja e tij ishte që të eksperimentojë, të shohë çfarë shkoi keq, të mësojë nga gabimi, pastaj të provojë përsëri.
Pasi shpiku me sukses llambën, Edison u pyet për përpjekjet e tij të dështuara. Përgjigja e tij?
“Unë nuk kam dështuar, thjesht kam gjetur 10,000 mënyra që nuk do të funksionojnë.”
Në të vërtetë, një zgjidhje joefektive për një problem mund të jetë zgjidhja perfekte për një tjetër. Në vitin 1970, për shembull, një shkencëtar që punonte për 3M Laboratories u përpoq të krijonte një ngjitës të fortë. Ajo që ai doli në vend të kësaj ishte një dështim: një ngjitës aq i dobët sa mund të hiqej nga çdo sipërfaqe, duke mos lënë asnjë gjurmë. Projekti më pas u braktis.
Tre vjet më vonë, një tjetër shkencëtar në 3M po kërkonte të krijonte një faqerojtës që nuk do të rrëshqiste lehtë midis faqeve ose nuk do t’i dëmtonte ato.
Zgjidhja? I njëjti ngjitës i dobët “i dështuar”. Shpikja e shkencëtarit vazhdoi të bëhej një nga produktet më të suksesshme dhe më të përhapura të 3M: shënimi Post-it.
Pra, përpara se të konsideroni një ide të padobishme ose të dështuar, merrni një moment për të menduar nëse ideja juaj mund të përdoret në një mënyrë që nuk e keni imagjinuar ende.
Zjarri: Përqafoni një qëndrim të të qenit i gatshëm për të dështuar qëllimisht.
Shumë njerëz frikësohen nga dështimi deri në vdekje. Ata besojnë se në dështim, ata nuk do të kenë sukses asnjëherë-një perspektivë që ndalon shumë njerëz nga të provuarit gjëra të reja.
Për të qenë inovativ, nuk mund të frikësoheni nga bërja e gabimeve. Në fakt, për shkak se dështimi mund të ju ofrojë një informatë aq të dobishme, nuk duhet të shmanget por të mirepritet. Elementi Zjarr na përkujton këtë gjë: duhet ta bëjme të parehatshmen të rehatshme për të pasur sukses me të vërtetë.
Megjithëse të menduarit e tillë është jokonvencional, ka mënyra të shumta për ta inkurajuar atë tek vetja juaj.
Së pari, binduni në idenë se do të dështoni së paku nëntë herë para se të arrini të bëni diçka si duhet.
Pavarësisht nëse jeni duke prodhuar një vegël të re ose vepër artistike, mos besoni se do të keni sukses në përpjekjen tuaj të parë. Duke menduar në këtë mënyrë, do të ndiheni të lirë thjesht të vazhdoni dhe të provoni ide të reja pa frikë.
Pra, kur përpjekja juaj e parë në mënyrë të pashmangshme rezulton e dështuar, ju mund të thoni, “Epo, kjo thjesht do të thotë se jam 10 për qind më afër suksesit! Le ta provojmë perseri.”
Së dyti, sulmoni problemin tuaj në një mënyrë që përjashton mendimin se ideja juaj është disi “e saktë”.
Kur i shkruani idetë e juaja pa u brengosur nëse janë mirë apo gabim, mendimet tuaja janë të prirura të lëvizin shumë shpejt, dhe do të jenë më të qarta poashtu. Lëreni detyrën e dallimit nga e drejta prej të gabuarës, nga e mira prej të keqes, për më vonë.
Përfundimisht, zmadhoni problemet potenciale me qëllim për ‘’ti krijuar me forcë’’ gabimet, dhe pastaj rregulloni ato gabime.
Marrja e ideve tuaja në ekstrem mund të zbulojë të meta të qenësishme. Kjo është një qasje që prodhuesit shpesh përdorin: ata kryejnë “teste stresi” të dizajnuara për të shtyrë një produkt në pikën e tij të thyerjes. Duke vepruar kështu, ata fitojnë informacion të vlefshëm për pikat e forta dhe të dobëta të produktit.
Në mënyrë të ngjashme, disa kompani punësojnë hakerë të aftë për të tentuar të depërtojnë në sistemet e tyre kompjuterike, në mënyrë që të mund të gjejnë edhe vrimat e sigurisë më të vështira për t’u gjetur.
Kështu që herën tjetër që do të përballeni me një detyrë sfiduese, mos e lejoni veten të paralizoheni nga frika. Dështoni! Dhe pastaj provoni përsëri.
Ideja kyçe 5
Ajri: Detyrojeni veten për të bërë pyetje, edhe kur mendoni që mund ta dini përgjigjen tashmë.
Femijët bëjnë shumë pyetje. Megjithatë, si të rritur, ne shpesh shpërqendrohemi nga problemet tona dhe si rrjedhojë mërzitemi nga ky kërkues i tepruar – veçanërisht këmbëngulja, “pse?”
Kjo përgjigje është e gabuar. Në të vërtetë, pyetja e vazhdueshme është thelbësore për të zhvilluar mendësinë më efektive.
Por çfarë hapash duhet të ndërmerrni për të arritur këtë kornizë ideale të mendjes? Mendoni për elementin Ajër – bërja e pyetjeve vepron si një frymëmarrje e ajrit të pastër, duke hapur rrugën drejt njohurive më të thella.
Së pari, vendoseni veten në pozicionin e një mësuesi. Kur e keni kuptuar në mënyrë adekuate një temë specifike ose zgjidhje për një problem, merrni parasysh se si do t’ia mësoni atë temë dikujt tjetër.
Për shembull, mund të përgatisni një leksion – ndoshta për një koleg ose mik – dhe, ndërsa mblidhni mendimet tuaja, përpiquni ta bëni temën sa më të qartë që të jetë e mundur.
Në këtë proces, ju mund ta gjeni veten duke marrë parasysh pyetje që mund të mos i keni pasur më parë. Për më tepër, nevoja për t’i shpjeguar një temë në detaje një personi tjetër mund t’ju ndihmojë të identifikoni boshllëqet në njohuritë tuaja.
Pasi të keni krijuar leksionin tuaj, vlerësoni punën tuaj duke bërë një provim për lëndën tuaj. Cilat pyetje do të bënit? Dhe më e rëndësishmja, a do të ishit në gjendje t’u përgjigjeni atyre pyetjeve me saktësi, bazuar në përmbajtjen e leksionit tuaj?
Së dyti, përqafoni një qëndrim të të qenit vazhdimisht kureshtar dhe kritik.
Kur jeni kurioz për një temë, mos u zhytni në përpjekje për të përvetësuar çdo fakt që mundeni menjëherë. Në vend të kësaj, bëni pyetje. Rregullisht pyesni veten, “po sikur…?” dhe gjeni një përgjigje që kënaq kureshtjen tuaj.
Kjo qasje funksionon. Autorët e librit, ndërsa mbanin leksione, zgjidhnin rastësisht një student në sallë për të qenë “pyetës”. Më pas, pyetësi duhej të bënte të paktën dy pyetje gjatë ligjëratës.
Me kalimin e viteve, autorët vunë re se pyetësi zakonisht fitonte dhe ruante një kuptim më të mirë të një teme – sepse pyetësi duhej të ishte kureshtar – sesa çdo student tjetër i pranishëm në leksion.
Ideja kyçe 6
Ajri: Për ti gjetur zgjidhjet e duhura, bëni pyetjet e duhura.
Dy burra janë duke ecur në pyll kur papritmas një ari i zemëruar fillon t’i ndjekë ata. Të dy shpërthejnë në një sprint. Ndërsa ata vrapojnë, njëri pyet tjetrin nëse mendon se mund ta kalojnë ariun dhe të mbijetojnë. Tjetri thotë: “Nuk kam nevojë ta kaloj ariun. Pyetja është: A mund të të kapërcej?”
Të bësh pyetje të mira është një aftësi e paçmuar. Por çfarë e bën saktësisht një pyetje të mirë?
Pyetjet duhet të jenë efektive; ato duhet të angazhojnë mendjen tuaj në mënyra që të çojnë në njohuri dhe zgjidhje të reja.
Pyetje joefektive është ajo që mund të jetë dukshëm e formuluar trubullt, një që nuk shpie në veprim. Një pyetje sikurse ‘’Si mund të marr nota më të mira?’’ është shumë e përgjithshme për të gjeneruar përgjigje që aktualisht do të ju shpiente tek rruga drejt notave më të mira.
Sikure elementi Ajër, një pyetje joefektive duhet të ofrojë qartësi dhe fokus. ‘’Si mund ta menagjoj kohën time më mirë?’’ apo ‘’Si mund ta kuptoj këtë lëndë më thellësisht?’’ janë pyetje që hyjnë në zemër të problemit, ku ‘’Si mund të marr nota më të mira?’’ nuk e bën dot një gjë të tillë.
Por ndonjëherë të pyetësh pyetjet e duhura nënkupton ti vësh në pikëpyetje edhe pyetjet e tuaja.
Mendoni për herën e fundit kur keni ngecur në trafik. Me siguri keni qenë të stresuar, dhe ndoshta keni ardhur me qindra mënyra për ta rregulluar ‘’problemin e trafikut’’ në qytetin tuaj-duke shtuar më shumë korsi, për shembull.
Arsyeja pse zgjidhjet tuaja nuk janë të dobishme? Po pyetni pyetjet e gabuara.
Në këtë situatë, pyetjet e duhura fillojnë me pranimin e trafikut në të cilin keni ngecur. Pra duke e vënë në pikëpyetje pyetjen tuaj origjinale, mund të formulohet një pyetje më e mirë. Për shembull ‘’Duke e marrë parasysh faktin se kam ngecur këtu, a ka për mua ndonjë mënyrë për ta përdorur këtë kohë efektivisht?’’
Lloji i fundit i pyetjeve është më filozofik në shtrirje: “Cila është arsyeja ime për të bërë këtë detyrë në radhë të parë?” Një pyetje shumë e mirë. Përpara se të filloni, pyesni pse jeni të interesuar të projektoni për të bërë atë dhe të punoni se çfarë shpresoni të keni një shpresë prej tij.
Ideja kyçe 7
Uji: Idetë nuk rrjedhin nga zbrazëtira, por gjenerohen nga idetë e mëparshme.
Në filmat vizatimorë, një personazh ka një ide dhe një llambë ndizet mbi kokën e tyre. Edhe pse kjo është një metaforë popullore dhe vizuale, nuk është aspak e saktë.
Kjo sepse çdo ide ka historinë e vet. Idetë “e reja” nuk vijnë nga askundi; përkundrazi, ato janë thjesht variacione të ideve ekzistuese. Ashtu si elementi Uji, idetë rrjedhin nga e kaluara në të tashmen.
Në shekullin e shtatëmbëdhjetë, për shembull, Isaac Newton dhe Gottfried von Leibniz formuluan në mënyrë të pavarur një degë të matematikës që do të ndryshonte botën: kalkuluesin.
Megjithatë, një shqyrtim më i afërt i historisë zbulon se të gjithë elementët e nevojshëm për të krijuar llogaritjen ishin konceptuar tashmë nga matematikanë të tjerë.
Edhe vetë Njutoni pranoi se ishte në gjendje të shihte më larg se të tjerët vetëm sepse “kishte qëndruar mbi supet e gjigantëve”. Shkurtimisht, Njutoni dhe Leibniz bënë vetëm një hap të vogël, megjithëse vendimtar përpara, bazuar në idetë e së kaluarës.
Dhe pas tyre, edhe më shumë ide marshuan. Ndërsa teoria e botuar e Leibniz ishte vetëm gjashtë faqe e gjatë, shkrimet aktuale teorike mbi llogaritjen peshojnë 1300 faqe. Me fjalë të tjera, pasi të dy burrat dolën me teorinë e tyre, breza matematikanësh shtuan kontributet e tyre të vogla.
Pra, çfarë na mëson kjo për zhvillimin e ideve tona?
Sa herë që përpiqeni të zhvilloni një ide, duhet të shikoni në të kaluarën dhe të eksploroni historinë e pasur të ideve. Si i zhvilluan idetë e tyre mendimtarët e kaluar? Çfarë mendoni se po mendonin ata në atë kohë?
Duke bërë këtë, do të zbuloni se idetë e shkëlqyera vijnë rrallë si ajo llamba e filmit vizatimor, por bëhen të njohura pas një procesi të gjatë provash dhe gabimesh. Pasi ta pranoni këtë, do t’i lini mendimet tuaja të rrjedhin si ujë dhe do t’i arrini qëllimet tuaja më shpejt se sa mund ta imagjinoni.
Ideja kyçe 8
Uji: Idetë dhe zgjidhjet e reja duhet të shikohen si një fillim, jo si një fund.
Matematicienti Amerikan R.H Bing njëherë kishte thënë se koha për tu marrë me një problem është pasi ta keni zgjedhur atë. Me fjalë të tjera, inovacioni nuk duhet të ndalojë asnjëherë.
Siq e pamë në pulsimin e mëparshëm, çdo ide e re është burim i një tjetër ideje të re. Kështuqë, nuk duhet të ndaloni të menduarit, vetëm sepse keni arritur një zgjidhje për një problem të caktuar.
Në të vërtetë, mendimtarët më efektivë janë ata që vazhdimisht shfrytëzojnë ide të reja për frymëzim të mëtejshëm.
Shpikja e llambës ishte vetëm një zgjidhje për sjelljen e dritës artificiale në dhomat e errëta. Megjithatë, kjo ide ndezi dhjetëra të tjera: ngrohje elektrike, televizor, madje edhe kompjuterë.
Duke menduar për dritën e llambës jo si produkt final por si një pikë largimi për idetë e reja, një dozë e vogël e frymëzimit u shndërrua në një breshëri ideshë dhe zbulimesh të reja.
Elementi ujë mund të jetë frymëzim për ti bërë idetë tuaja të rrjedhin. Asnjëherë mos e lejoni veten ta dëmtoni këtë proces kreativ! Në vend të saj, mbajeni rrjedhën e ideve tuaja duke e parë çdo zgjidhje të re si një pikë referuese për caqet tjera poshtë rrjedhës, e cila rrjedh pafundësisht përpara.
Pyetja nuk është nëse një ide do të shpie në ide të tjera, ashtu siq bëjnë të gjitha idetë. Pyetja reale është ti gjeni ato ide të reja. Prandaj vazhdoni ta pyesni veten, ‘’Çfarë vjen pas kësaj?’’ dhe pastaj merreni atë hap të parë drejt trajtimi të sfidës tuaj të radhës.
Ideja kyçe 9
Për ti zbatuar katër elementet e të menduarit në jetën tuaj, duhet të jeni të gatshëm të ndryshoni.
Cili është përkufizimi i çmendurisë? Dikush njëherë tha ta bësh të njëjtën gjë përsëri e përsëri, dhe të presësh rezultate të njëjta secilën herë.
Prandaj nëse nuk jeni i lumtur se si po ecën jeta juaj, atëherë ndryshojeni atë. Pulsimet e mëhershme kanë treguar se çfarë mund të bëni për të krijuar një ndryshim pozitiv. Tani është koha për ju që realisht ta bëni atë!
Gjëja e parë që duheni të jeni në gjendje ta bëni është të ndryshoni. Njerëzit shpesh mendojnë se ndryshimi është shumë i vështirë, apo shumë i komplikuar. Ata mendojnë se është më mirë të ecni përgjatë rrugës së njëjtë, duke thënë, ‘’Nëse vazhdoj kështu, gjërat me siguri do të përmirësohen.’’
Por kjo nuk është e vërtetë. Mënyra e vetme për ta përmirësuar jetën tuaj është duke e ndryshuar atë. Nëse kjo tingëllon e frikshme, mos u brengosni. Tani që jeni të pajisur me elementet e të menduarit efektiv, ju i keni mjetet për të ndryshuar.
Gjithë çfarë duhet të bëni është ta sjellni para vetes çfarëdo vullneti që keni për të ndryshuar. Sigurisht, nuk është e lehtë të dilni në botë dhe të bëni gabime qëllimisht; por duhet ta pranoni idenë se kjo është mënyra e vetme se si të gjeneroni ide më të mira.
Prandaj mos e shqetësoni veten me rreziqet e përfshira-thjesht bëjeni atë!
Sidoqoftë, nuk mjafton ta bëni këtë vetëm një herë. Për ta transformuar veten, duhet të përgaditeni për të ndryshuar dhe për tu zhvilluar vazhdimisht. Gjithmonë ka hapësirë për përmirësim.
Ky proces është disi sikurse renovimi i një qyteti. Derisa njerëzit zakonisht janë të prirur të mendojnë për një qytet ideal si një qytet i plotë dhe perfekt, duke menduar në mënyrë efektive do ta shihni se një qytet i tërë nuk mund të renovohet përnjëherë, por në hapa të ndarë.
Rregullimi i një fushe merr kohë. Dhe sapo ajo fushë të jetë gati, fushat tjetra poashtu marrin kohë. Ky proces do të vazhdojë deri në momentin kur besoni se keni përfunduar-në të cilën pikë, duhet të filloni të punoni në pjesën e parë përsëri!
Pesë elementet mund të ju ndihmojnë në rrugëtimin tuaj: Toka për ti përqendruar idetë tuaja, Zjarri për ta nxitur vetëbesimin, Ajri për ti pastruar mendimet, Uji për të ju ndihmuar idetë tuaja të rrjedhin nga një frymëzim në tjetrin, dhe elementi i katërt-Ndryshimi-që ju shpie në sukses.
Përmbledhja Përfundimtare
Mesazhi kyç në këto pulsime është:
Njerëzit e jashtëzakonshëm janë thjesht njerëz të rëndomtë që mendojnë ndryshe. Duke i përdorur metodat e dëshmuara të të menduarit efektiv, ai person i zakonshëm që mendon ndryshe mund të jeni ju.
Këshillë vepruese:
Dështoni me qëllim dhe mësoni nga gabimet tuaja.
Herën tjetër që përballeni me një problem dhe nuk dini çfarë të bëni, në vend se ta lini veten të paralizoheni nga frika, provoni një qasje që e dini se do të dështojë, dhe pastaj mësoni nga gabimi juaj.
Lokalizojeni dobësinë tuaj për ta testuar zotësinë që keni.
Për ta parë saktësisht sa mirë e keni përvetësuar bazën e një lënde, merrni një letër të zbrazët dhe shkruani gjithçka që dini rreth saj. Më vonë, krahasojeni atë që e keni shkruar me burime të tjera më autoritative. Duke bërë kështu, do ti zbuloni dobësitë që keni në të kuptuarit e bazave të saj.
Sugjerohet lexim i mëtejshëm: Gjashtë kapele të të menduarit nga Edward de Bono
”Gjashtë Kapele të të menduarit” ju ofron mjete të vlefshme për diskutime në grup dhe vendimmarrje individuale. Libri tregon mënyra për të ndarë mënyra të ndryshme të të menduarit për t’ju ndihmuar ju dhe grupi juaj të përdorni trurin tuaj në një mënyrë më të detajuar, kohezive dhe efektive.
