Ta bësh idenë të kuptueshme do të thotë ta bësh të pranueshme: është e rëndësishme të tregosh lidhjet logjike dhe të mos marrësh asgjë si të mirëqenë
Dy mjete të tjera shumë të dobishme për një folës janë shpjegimi dhe bindja. Të dy apelojnë për aftësinë e audiencës për të ndjekur një arsyetim të caktuar për të arritur në të njëjtin përfundim si folësi.
Tingëllon e lehtë, apo jo? Në fakt, ka shumë gracka: Së pari, publiku – të paktën pjesa me e madhe – nuk është ekspert i asaj për të cilën po flitet.
Prandaj duhet të shmangim gjuhën teknike dhe shkencore me të cilën jemi mësuar të punojmë.
Plus, për të bindur dikë që të besojë një version specifik të historisë, duhet ta bësh që të braktisë këndvështrimin e tij.
Për ta bërë këtë është e këshillueshme që të vazhdohet hap pas hapi, në mënyrë që të mos vihet nën vëmendje publiku; ose për të nxjerrë në pah, pjesë pas pjesë, lidhjet logjike dhe të pakundërshtueshme midis ngjarjeve; apo edhe të fillohet nga teza e kundërt me të folësit për të demonstruar kontradiktat serioze në të cilat çon.
Me siguri, mënyra më e drejtpërdrejtë për të bindur publikun për idenë tuaj është t’ia tregosh atë: nëse qëllimi kryesor i një fjalimi është të magjepsni dhe frymëzoni dëgjuesit me punën tuaj, ta zbuloni atë përmes imazheve dhe ilustrimeve, ose demonstrimeve praktike, apo edhe përshkrimeve të hollësishme do te ishte zgjedhja me e mire.
Vetëm mos harroni se efektiviteti i një zbulimi gjithmonë varet nga ajo që tregohet.
