Fuqia e së tashmes (The Power of Now)-Echart Tolle

Fuqia e së tashmes

Përmbledhje libri

Hyrje

Çfarë ka për mua në këtë liber?

Shumë prej nesh e kalojnë kohën ose të bllokuar në të kaluarën e mbushur me keqardhje ose në ankth për një të ardhme që nuk mund të shpresojmë ta kontrollojmë. Megjithatë, në të njëjtën kohë ne gjithashtu kapemi pas shpresës se mund të përmirësojmë disi jetën tonë, të bëhemi më të lumtur dhe të gjejmë ndriçim, edhe pse nuk kemi ide të qartë se si ta bëjmë këtë.

Hyni në ‘’Fuqinë e së tashmes’’, në të cilin autori bestseller dhe udhëzuesi i njohur shpirtëror Eckhart Tolle u ofron lexuesve disa metoda për të lundruar në terrenin kompleks të jetës së tyre të brendshme dhe marrëdhëniet e tyre me të kaluarën, të tashmen dhe të ardhmen.

Në zemër të filozofisë (shumë praktike) të Tolle-s është theksi mbi të jetuarit në momentin e tanishëm si një mënyrë për të shmangur pjesën më të madhe të dhimbjes që zakonisht përjetojmë. Për këtë qëllim, libri përqendrohet në lidhjen midis mendjes dhe vuajtjes, duke ofruar një sërë këndvështrimesh mbi mënyrat e shumta vetë-shkatërruese që ne përdorim mendjet tona – për shembull, për të bllokuar veten në ciklet e vuajtjes dhe për të ndaluar veten të jemi të lumtur.

Fuqia e së Tashmes ka ndihmuar miliona njerëz të përmirësojnë jetën e tyre, duke përfshirë marrëdhëniet e tyre me të tjerët, dhe, më e rëndësishmja, të rrisin ndjenjën e tyre të vetëvlerësimit dhe të angazhohen plotësisht në jetën e tyre.

Ideja kyçe 1

Duke u fokusuar vetëm në të tashmen – dhe duke injoruar të kaluarën ose të ardhmen – ju mund ta përmirësoni shumë jetën tuaj.

Shumë nga ne duan ta gjejnë paqen e brendshme dhe ti përmirësojmë jetët tona.Ne po kërkojmë-me një fjalë-përndritjen, edhe pse nuk dimë cilët hapa ti marrim për ta gjetur atë.

Epo hapi i parë mund të jetë më i lehtë sesa që mund ta imagjinoni.

Ne priremi të jetojmë në të kaluarën dhe në të ardhmen. Një moment jemi duke jetuar në retrospekt dhe duke u penduar, në tjetrin jemi duke planifikuar dhe duke u brengosur.Në ndërkohë, e neglizhojmë momentin që është tërësisht i qasshëm për ne: të tashmen.

Tani.

Vetëm e tashmja është e rëndësishme sepse asgjë nuk ndodh në të kaluarën apo në të ardhmen; gjërat ndodhin vetëm në rrjedhë të vazhdueshme të momenteve të së tashmnes.

Saherë që ndjeni diçka, ajo ndjenjë përjetohet në të tashmen, sepse shqisat tuaja mund të ju japin ju informacion vetëm për këtë moment të caktuar. Prandaj kur themi se diçka ndodhi në të kaluarën, ajo nuk është aq e vërtetë; ajo ka ndodhur në fakt në një moment të caktuar të së tashmes.

Në të vërtetë, ajo që ne e quajmë “e kaluara” është në të vërtetë një koleksion i momenteve të dikurshme që kanë kaluar. Po kështu, “e ardhmja” përbëhet nga momente të tashme që ende nuk kanë ardhur.

Siç sugjeron kjo, nuk ka avantazhe për t’u shqetësuar për të ardhmen ose për të banuar në të kaluarën, por ka shumë për të jetuar “në të tashmen”. Nëse arrini ta arrini këtë, nuk do të keni probleme të mëdha, vetëm të vogla që mund të trajtohen kur lindin.

Për shembull, një detyrë sfiduese, sikur shkrimi i një punimi shkencor, shpesh duket shumë i madh dhe i komplikuar për tu arritur. Nëse jeni në ankth rreth punës së mbetur në të, apo pendoheni për mundësitë e humbura për të punuar në të në të kaluarën, nuk do të mbrërini askund. Por nëse e zgjidhni një problem njëri pas tjetrit-duke mbledhur të dhënat, duke zhvilluar strukturën, dhe duke shkruar kapitullin e parë-ju do ta arrini atë më lehtë.

Prandaj mundohuni të jetoni në të tashmen! Ndaloni së kapuri pas të kaluarës dhe duke ju frikësuar të ardhmes, dhe do ta shihni sa në mënyrë dramatike do përmirësohet jeta juaj.

Ideja kyçe 2

Një pjesë e juaja ka nevojë për dhimbje që të mbijetojë, dhe ajo e krijon shumicën e dhimbjes që përjetoni.

Le të themi se ja delni të jetoni në të tashmen dhe të mos brengoseni për të kaluarën apo të ardhmen. Cfarë ndodh pra kur përjetoni dhimbje? Nëse dhimbja ndihet në momentin e tanishëm, si mund të merreni edhe me dhimbjen fizike edhe me atë emocionale?

Dhimbja nuk është gjë tjetër veçse një rezistencë e brendshme e krijuar vetë ndaj gjërave të jashtme që nuk mund t’i ndryshosh. Ju përjetoni dhimbje kur nuk jeni të kënaqur me atë se si janë gjërat, por nuk ndiheni mjaftueshëm të fuqishëm për t’i ndryshuar ato. Kjo manifestohet, në nivel emocional, si një ndjenjë negative.

Ngaqë mendoni aq shumë për të kaluarën dhe të ardhmen, por mund të jetoni vetëm në të tashmen, ju i keni mjetet për të ndryshuar shumë gjëra për të cilat jeni të palumtur. Prandaj ju zhvilloni një rezistencë të brendshme ndaj mënyrës si janë gjërat-gjë të cilën e përjetoni si dhimbje.

Një aspekt tjetër i dhimbjes së krijuar nga vetë është “trupi i dhimbjes”, një pjesë e vetes që ka nevojë që ju të ndjeni dhimbje në mënyrë që të mund të mbijetojë.

Meqenëse trupi i dhimbjes është i përbërë nga përvojat tuaja të dhimbshme, ai rritet dhe forcohet sa herë që përjetoni dhimbje. Prandaj do të përpiqet t’ju bëjë të mjerë dhe të trishtuar.

Ky cikël mund të vazhdojë për një kohë shumë të gjatë, derisa, përfundimisht, dhimbja bëhet pjesë kryesore e juaja: do të keni identifikuar veten tuaj me trupin e dhimbjes.Për shkak se dhimbja atëherë do të jetë pjesë aq e rëndësishme e jetës tuaj, ju do të keni frikë ta lëni të shkoni sepse duke bërë kështu do ta vini identitetin tuaj në rrezik.

Për shembull, kur diçka ju bezdis ose ju frustron, dhe ju e ndjeni veten duke u zemëruar, trupi juaj i dhimbjes ka marrë kontrollin. Zemërimi mjegullon aftësinë tuaj për të menduar dhe vepruar në mënyrë racionale dhe thjesht çon në më shumë dhimbje.

Edhe kur duket se e gjithë dhimbja vjen nga bota e jashtme, ajo është në fakt, në pjesën më të madhe, e krijuar vetë: vjen nga brenda. Lajmi i mirë është se për shkak se është krijuar vetë, ju mund të bëni diçka për të – siç do ta zbuloni në pulsimet e ardhshme.

Ideja kyçe 3

“Egoja” është një pjesë e mendjes suaj që ju ndalon të jeni të lumtur.

A keni menduar ndonjëherë pse disa njerëz duket se sabotojnë veten? Pse, megjithëse askush nuk dëshiron të jetë i mjerë, kaq shumë njerëz janë të pakënaqur?

Fajtori është egoja – një pjesë e mendjes suaj që kontrollon mendimet dhe sjelljen tuaj pa e vënë re.

Meqenëse nuk mund të vërehet lehtë, shumica e njerëzve nuk e dinë shkallën në të cilën egoja kontrollon jetën e tyre. Për shembull, nëse më vonë reflektoni për një mosmarrëveshje që keni pasur me dikë, mund të vini re (dhe ndoshta të pendoheni) se keni reaguar tepër. Megjithatë, në thelb të mosmarrëveshjes, ju thjesht nuk ishit të vetëdijshëm për ndonjë gjë që ndikonte apo kontrollonte të menduarit dhe sjelljen tuaj.

Pse egoja e bën këtë? Varet nga mjerimi juaj për ekzistencën e tij të vazhdueshme, kështu që pengon lumturinë në çdo hap, duke vepruar kundër interesave tuaja më të mira.

Ekzistenca e një pjese shkatërruese të mendjes suaj që prodhon mjerim do të shpjegonte pse kaq shumë njerëz vuajnë, pavarësisht se askush nuk dëshiron aktivisht të jetojë një jetë të pakënaqur. Për shembull, disa njerëz qëllimisht sabotojnë lumturinë e tyre duke vendosur të qëndrojnë në marrëdhënie thellësisht shkatërruese dhe të dhimbshme.

Egoja ju shpie në situata konfliktuoze me të tjerët, dhe ju bën të palumtur me situatën aktuale, ashtuqë të mund ti kontrollojë sjelljet dhe të menduarit tuaj.

Për shembull, saherë dy apo më shumë ego bashkohen, pason drama-siq mund të shihet në zyret dhe shtëpitë e vogla. Derisa njerëzit mund të dëshirojnë të jetojnë së bashku qetësisht, egot e tyre i bëjnë ata të zemëruar me gjërat e vogla dhe i bëjnë të tejreagojnë. Nëse e gjeni veten papritur në një debat të zjarrtë për një çështje të vogël, si p.sh. kujt është radha për të pastruar kuzhinën ose nëse një program televiziv është i mirë apo jo, kjo është ndoshta puna e egos.

Egoja është një pjesë shkatërruese e mendjes njerëzore. Ai dëshiron të jetë pjesa më e rëndësishme e juaja dhe nuk njeh kufij, kështu që nëse e lini të fitojë kontrollin, do t’ju sjellë shumë vuajtje.

Ideja kyçe 4

Nëse dëshironi një jetë më të pasur dhe me më pak dhimbje, ndajeni veten nga mendja juaj dhe përqendrohuni në trupin tuaj.

Fuqia e egos është vetëm njëra prej shumë arsyeve që është me rëndësi ta ndani veten prej mendjes tuaj dhe ti kushtoni vëmendje trupit tuaj. Në të vërtetë, shumë mësues të mëdhenjë kanë folur për rëndësinë e përqendrimit në trup më shumë sesa në mendje.

Pse?

Mendja është përgjegjëse për dhimbje.

Ajo prodhon dhimbje duke sjellur vazhdimisht kujtime të së kaluarës, apo duke planifikuar për të ardhmen, duke zënë tërë jetën tuaj me kujtime penduese dhe skenarë anksiozë të së ardhmes. Duke bërë kështu, ajo ju ndalon nga të jetuarit në të tashmen.

Rezultati është se për shkak se nuk mund ta ndryshoni të kaluarën apo të ardhmen, ju vazhdimisht brengoseni për gjërat që nuk mund ti ndryshoni. Dhe kjo shpie në dhimbje.

Është e qartë se ne duhet të gjejmë një mënyrë për të pakësuar fuqinë e mendjes dhe për të zvogëluar një pjesë të kontrollit të saj.

Si?

Duke e zhvendosur fokusin tonë nga mendja tek trupi.

Trupi juaj e di çfarë është më e mira për ju. Duke e dëgjuar trupin tuaj, ju mund ta keni një ide shumë të qartë se çfarë është e rëndësishme në jetën tuaj. Jezusi kishte folur për rëndësinë e trupit, dhe e përdorte atë në shumë proverba dhe alegori; për shembull, ‘’Trupi juaj është tempull.’’ Tregimet e ringjalljes së tij dhe ngritjes së tij në qiell gjithmonë e theksojnë se trupi i tij mungonte në varr, dhe se ai u ngjit në qiell me trupin e tij, jo vetëm me mendjen dhe shpirtin e tij.

Askush nuk ka gjetur kurrë ndriçim duke u përqendruar në mendje dhe duke injoruar trupin.

Një ilustrim i gjallë mund të shihet në abstinencën gjashtëvjeçare të Budës (përfshirë agjërimin), të cilën ai e ndërmori për t’u ndarë nga trupi i tij. Rezultati? Ai me të vërtetë ndihej i ndarë nga trupi i tij, por jo më i qetë apo i ndriçuar. Ai gjeti ndriçim vetëm pasi hoqi dorë nga këto praktika dhe u ndje edhe një herë në një me trupin e tij.

Ideja kyqe 5

Vëzhgimi i mendjes pa gjykim është mënyra më e mirë për t’u ndarë prej saj, dhe kështu të çliroheni nga dhimbja.

Pasi të kuptoni se mendja juaj po ju shkakton dhimbje, duke ju penguar të jetoni vërtet në të tashmen, duhet të shkëputeni prej saj.

Si?

Për t’u ndarë nga mendja juaj, duhet të bëheni plotësisht të vetëdijshëm për të dhe për fuqinë që ka mbi ju, përndryshe nuk do të kuptoni kurrë mënyrat e panumërta të vogla dhe delikate që ndikon në të menduarit dhe sjelljen tuaj – dhe rrjedhimisht lumturinë tuaj.

Për shembull, nëse doni të vëzhgoni mendjen tuaj, pyesni veten: “Cili do të jetë mendimi im i ardhshëm?” Nëse përqendroheni plotësisht në atë pyetje, do të shihni se duhet pak kohë përpara se të mbërrijë mendimi tjetër i qartë. Nëpërmjet vëzhgimit, ju keni arritur të krijoni një hendek në rrjedhën e të menduarit.

Nëse e bëni këtë mjaft shpesh, do të filloni të vini re se sa jeni të zënë normalisht nga rrjedha e vazhdueshme e mendjes. Dhe do të keni gjetur mjetin kryesor për të ndërprerë mendjen tuaj dhe për t’u ndarë nga ajo.

Metoda e dytë në dispozicion për ju është të vëzhgoni mendjen tuaj pa gjykuar. Të gjykuarit është në vetvete një akt i mendjes, kështu që nëse gjykoni diçka, do të ktheheni në përdorimin e mendjes tuaj përsëri.

Për shembull, nëse në mes të punës ju pëlqen të vraponi, thjesht ndiqni atë impuls të trupit tuaj. Trupi juaj e di se çfarë është e mirë për të, kështu që dilni jashtë dhe vraponi.

Më pas, dëgjoni zërin e vogël e bezdisës brenda kokës suaj që thotë: “Tani për tani duhet të punoni dhe të mos vraponi apo humbni kohë!” Por mos e gjykoni atë zë si të mirë apo të keq dhe mos u përpiqni të ndiqni këshillat. Thjesht buzëqeshni me të dhe pranoni se ekziston. Duke vepruar kështu, do të mësoni të vini re mendjen tuaj pa pasur nevojë ta ndiqni atë kudo që po përpiqet t’ju çojë.

Ideja kyçe 6

Mundohuni të egzistoni në një gjendje të përhershme të vigjilencës.

Derisa të bëheni më të mirë në ndarjen e vetes nga mendja juaj, mund të provoni ta përvetësoni një teknikë tjetër: pritjen aktive.

Kjo është një gjendje e veqantë e pritjes, sikur kur jeni të vetëdijshëm se diçka me rëndësi apo serioze mund të ndodh çdo moment. Në një gjendje të tillë, gjithë vëmendja juaj është e fokusuar në të tashmen.

Kur futeni në një gjendje pritjeje aktive, nuk ka kohë për ëndërrim, planifikim apo kujtim që zakonisht na shpërqendron nga e tashmja. Për shembull, gjatë marrjes së një provimi nuk duhet të humbisni kohë duke u shqetësuar për rezultatet, por në vend të kësaj të qëndroni plotësisht të pranishëm dhe t’i kushtoni shumë vëmendje punës përpara jush. Hyrja në një gjendje pritjeje aktive pak para dhe gjatë provimit mund t’ju ndihmojë ta arrini këtë.

Ndërsa jeni në këtë gjendje, ju gjithashtu i kushtoni vëmendje trupit tuaj sepse ai duhet të jetë gati për çdo gjë që të ndodhë. Siç e kemi parë tashmë, ky fokus në trup është gjithashtu vendimtar për të jetuar në të tashmen.

Për shembull, mjeshtrit e Zenit u afroheshin vjedhurazi nxënësve të tyre, të cilët i kishin sytë mbyllur, dhe më pas përpiqeshin të godisnin studentin në pritje. Pritja i detyroi studentët të përqendroheshin plotësisht në trupin e tyre, dhe kështu ata ishin në gjendje të ndjenin mjeshtrat që po afroheshin dhe t’i shmangeshin “sulmit” të tyre.

Shumë mësues shpirtëror ua rekomanduan këtë gjendje pritjeje nxënësve të tyre, sepse besonin se kjo do të çonte në një jetë të mirë. Për shembull, kur dishepujt e pyetën Jezuin se çfarë duhet të bënin për të bërë një jetë të mirë dhe paqësore, ai i këshilloi: «Bëhuni si një shërbëtor që pret kthimin e zotërisë.»

Meqenëse shërbëtori nuk e di se në cilën orë do të vijë zotëria, ai është në një gjendje të përhershme gatishmërie. Ai nuk bën plane të mëdha për të ardhmen dhe është vazhdimisht i vetëdijshëm për rrethinën e tij për t’u siguruar që të mos i mungojë mjeshtri.

Ideja kyçe 7

Jeta në të tashmen mund të jetë e vështirë për partnerin tuaj, por ajo poashtu mund tua përmirësojë lidhjen.

Pas ndjekjes së hapave të mëhershëm, tani jeni në gjendje të jetoni në të tashmen, dhe më nuk jeni plotësisht të varur në mendjen tuaj.

Por si do ta ndryshojë kjo rutinën tuaj ditore? Për shembull, lidhjen tuaj?

Është jashtëzakonisht e vështirë për një person “normal” të ndajë jetën e tij me dikë që jeton plotësisht në të tashmen. Egoja e personit jo të pranishëm ushqehet me problemet, ndërsa personi i pranishëm, i qetë dhe i qetë përjetohet si kërcënim. Egoja e personit jo të pranishëm reagon duke krijuar probleme të mëtejshme – për shembull, duke fyer tjetrin, duke debatuar një çështje të parëndësishme për të prishur paqen, ose duke iu referuar vazhdimisht incidenteve të së kaluarës për t’i nxjerrë ata nga e tashmja.

Pse do ta bënin këtë?

Kjo përgjigje më së miri me një analogji: ashtu si errësira nuk mund të mbijetojë pranë dritës, është e vështirë për një person ende të kontrolluar nga egoja të jetë pranë një personi që jeton në të tashmen për shumë kohë. Të kundërtat e forta nuk mund të ekzistojnë në afërsi. Nëse vendosni një qiri në errësirë, errësira zhduket. Nëse vendosni ujë në zjarr, flaka shuhet.

Por nëse e bëni siç duhet, të jetosh në të tashmen gjithashtu mund të përmirësojë shumë marrëdhënien tuaj: do të jeni në gjendje të ndaloni së gjykuari, kritikuar ose përpjekje për të ndryshuar partnerin tuaj dhe në vend të kësaj ta shihni atë si një person të pavarur.

Për më tepër, njohuritë që fitoni duke jetuar në të tashmen mund të përdoren për të prishur cikle të pafundme, si debatet që nuk arrijnë kurrë në një përfundim. Paqja e brendshme që sjell prania ju mundëson të dëgjoni partnerin tuaj pa e gjykuar.

Nëse jetoni në të tashmen, atëherë jeta me ju mund të jetë shumë e vështirë për partnerin tuaj. Madje mund të bëhet një provë e re e marrëdhënies suaj. Megjithatë, në planin afatgjatë, mund të ofrojë një mundësi të madhe për ndryshime pozitive – si për partnerin ashtu edhe për marrëdhënien tuaj.

Ideja kyçe 8

Jo të gjitha dhimbjet janë të shmangshme: t’i dorëzoheni të tashmes nuk do të thotë të injoroni ndjenjat e trishtuara ose lënduese.

Edhe nëse jetoni plotësisht në të tashmen, disa ndjenja trishtimi dhe dhimbjeje janë të pashmangshme.

Por çfarë duhet të bëni me ta? Thjesht shtypni ato dhe pretendoni se gjithçka është në rregull? Kjo nuk tingëllon si një ide shumë e mirë.

Ndonëse është e vërtetë se shumica e dhimbjes vetëkrijohet, kjo nuk nënkupton se ne e krijojmë të gjithën. Një shembull i mirë i dhimbjes së pashmangshme është ajo që injektohet në ju nga ata që ende kontrollohen nga mendjet e tyre shkatërrimtare. Një tjetër shembull është vdekja e një të dashuri. Meqenëse nuk mund ta udhëheqni çdokënd rreth jush drejt përndritjes, dhe ju sigurisht nuk mund ti thoni ndal vdekjes, kjo dhimbje është qartë e pashmangshme.

Pra, çfarë mund të bëhet?

Kur përjetoni diçka traumatike, e cila ju shkakton dhimbje të vërtetë, ju thjesht mund ta pranoni atë ashtu siç është. Për shembull, nëse humbni një person të dashur për vdekje, sigurisht që do të mbani zi dhe do të ndiheni të trishtuar. Por nëse jeni në gjendje ta pranoni këtë si diçka që thjesht është dhe nuk mund të ndryshohet, atëherë do të shmangni vuajtjet e panevojshme.

Të qenit i pikëlluar është ndjenjë natyrale, diçka për të cilën nuk keni nevojë të ndiheni në faj apo të turpëruar. Gjërat janë ashtu siq janë. Pranimi i kësaj nënkupton që nuk humbni kohë vazhdimisht duke dëshiruar që gjërat të ishin ndryshe.

Duke qenë i pranishëm ju do të jeni në gjendje ta shmangni shumicën e dhimbjes në jetën tuaj, por jo të tërën. Për më tepër, të jetoni në të tashmen nuk nënkupton injorimin apo shtypjen e dhimbjes. Në vend të kësaj, ajo ju ofron ju forcën e brendshme për ti pranuar faktet e vështira dhe të dhimbshme të jetës.

Ideja kyçe 9

Nënshtrimi ndaj të tashmes nuk nënkupton ta jetoni një jetë pasive.

Paqja e brendshme është një gjë e bukur për të pasur, por kur situata juaj e jashtme e jetës është e keqe, paqja e brendshme nuk vlen shumë.

A çon automatikisht pranimi i së tashmes në një mënyrë pasive të jetesës në të cilën nuk jeni të ndërgjegjshëm ose të gatshëm të ndryshoni çdo gjë që ju shqetëson?

Jo domosdoshmërisht.

Të jetosh në të tashmen është një proces i brendshëm i ndjenjës dhe depërtimit dhe nuk kërkon që të zhvillosh një sjellje të jashtme pasive. Për shembull, nëse jeni ngecur në baltë, nuk i thoni thjesht vetes se gjithmonë keni dashur të ngeceni në baltë. Në vend të kësaj, mund të përpiqeni, pa panik, të çliroheni prej tij.

Të jetosh në të tashmen madje mund t’ju sigurojë burime të reja dhe mënyra të reja për të zgjidhur problemet. Është sigurisht e vërtetë që të jetosh në të tashmen mund t’ju sjellë forma të reja fuqie dhe vendosmërie, sepse nuk i humbisni burimet tuaja të brendshme duke krijuar probleme. Në fakt, duke jetuar në të tashmen, në të vërtetë nuk shihni probleme – vetëm situata individuale, të menaxhueshme që mund t’i zgjidhni, një nga një. Kjo ju bën shumë më efektiv.

Të jetosh dhe të pranosh të tashmen nuk do të thotë të përkushtohesh për një jetë pasive, ose që të mos përpiqesh as ta ndryshosh për mirë. Përkundrazi, duke u fokusuar në të tashmen dhe duke mbajtur të kaluarën dhe të ardhmen në vendin e tyre, ju jeni më në gjendje të shihni qartë çfarëdo që është në të vërtetë e gabuar në çdo moment të caktuar, dhe gjithashtu keni forcën për t’i ndryshuar ato gjëra për mirë.

Përmbledhja Finale

Mesazhi kryesor në këtë libër:

Mos u fokusoni në të kaluarën apo të ardhmen! Jetoni në të tashmen dhe përpiquni të ndaheni nga mendja që mendon tepër. Ndjekja e kësaj metode do të zvogëlojë vuajtjet tuaja dhe do të përmirësojë jetën tuaj.

Pyetjeve që ky libër iu përgjigj hap pas hapi:

Si mund ta bëj jetën time më të mirë?

Duke u fokusuar vetëm në të tashmen – dhe duke injoruar të kaluarën ose të ardhmen – ju mund ta përmirësoni shumë jetën tuaj.

Një pjesë e juaja ka nevojë për dhimbje për të mbijetuar dhe kjo krijon pjesën më të madhe të dhimbjes që përjetoni.

Cila është lidhja midis mendjes dhe vuajtjes?

“Ego” është një pjesë e mendjes suaj që ju ndalon të jeni të lumtur.

Nëse doni një jetë më të pasur dhe pothuajse pa dhimbje, ndani veten nga mendja dhe përqendrohuni te trupi juaj.

Vëzhgimi i mendjes pa gjykim është mënyra më e mirë për t’u ndarë prej saj, dhe kështu të çliroheni nga dhimbja.

Mundohuni të ekzistoni në një gjendje vigjilence të përhershme.

Çfarë efekti do të ketë kjo në jetën time?

Të jetosh në të tashmen mund të jetë e vështirë për partnerin, por gjithashtu mund të përmirësojë marrëdhënien tuaj.

Jo të gjitha dhimbjet janë të shmangshme: t’i dorëzohesh të tashmes nuk do të thotë të injorosh ndjenjat e trishtuara ose lënduese.

Të dorëzohesh në të tashmen nuk do të thotë të jetosh një jetë pasive.

Sugjerohet lexim i mëtejshëm: Arti i Komunikimit nga Thich Nhat Hanh

Arti i Komunikimit ofron njohuri të vlefshme se si mund të bëheni një komunikues më efektiv duke praktikuar vëmendjen. Duke u mbështetur në mençurinë budiste, ai përshkruan mënyrat se si bëheni një dëgjues i respektueshëm, shpreheni mirë dhe në fund përmirësoni marrëdhëniet tuaja me të dashurit tuaj.