Trupi dhe mendja janë të ndërlidhura, edhe kur bëhet fjalë për emocione dhe sëmundje
Mjegullimi i kufirit midis mendjes dhe trupit vlen edhe për sëmundjet. Ashtu si kategoritë e emocioneve nuk kanë gjurmë specifike dhe rastet e ndryshme të emocioneve madje konfliktuale shpesh mund të mbivendosen, simptomat e shumë sëmundjeve janë gjithashtu të vështira për t’u dalluar.
Fenomene të tilla si dhimbja kronike, stresi kronik, ankthi dhe depresioni janë më të ndërlidhura nga sa mund të mendoni dhe janë ndërtuar në të njëjtën mënyrë si emocionet. Ashtu si me shumicën e përvojave tona, stresi dhe ankthi nuk janë thjesht gjëra që na ndodhin, por gjëra që ne krijojmë: ato kanë manifestime të ndryshme dhe në fakt, mund të jenë negative, neutrale apo edhe pozitive, në varësi të kontekstit në të cilin ato ndodhin.
Siç e dimë, truri vazhdimisht bën parashikime për të përmbushur nevojat e buxhetit të trupit tonë. Ndonjëherë, këto vlerësime janë të pasakta, dhe si rezultat, buxheti i trupit tonë del jashtë ekuilibrit. Kjo është krejtësisht normale, por kur ky çekuilibër zgjatet, shkakton një rreth vicioz gabimesh parashikimi që mund të jenë shkatërruese për shëndetin tonë. Në mënyrë të ngjashme, ne hyjmë në gjendje depresive kur truri ynë mbështetet në përvojat negative të së kaluarës për të zgjedhur koncepte nga të cilat mund të ndërtojmë veprimet dhe emocionet aktuale. Ka shumë të ngjarë që shumë nga sëmundjet kryesore të konsideruara “mendore” dhe mjaft të dallueshme nga njëra-tjetra, në fakt të gjitha ndajnë një shkak të vetëm rrënjësor jo mendor: një buxhet trupor i çekuilibruar kronik, i cili përkthehet në një rrezik më të lartë i sëmundjeve anësore, si diabeti, artriti, kanceri dhe më shumë. Me fjalë të tjera, nëse parashikimet e gabuara zgjaten dhe lihen të pakontrolluara, ato mund të çojnë në një buxhet të çekuilibruar kronik të trupit, i cili kontribuon në inflamacion në tru, duke korruptuar parashikimet e mëvonshme dhe duke shkaktuar një rreth vicioz të rrezikshëm.
Përveç kësaj, ka shumë mënyra të tjera në të cilat një person mund të shpenzojë një buxhet trupor në luftë të vazhdueshme, përmes ekspozimit për shembull: ndaj dhunës në TV, përdorimit të gjuhës degraduese, bullizmit, situatave të refuzimit të mundshëm shoqëror, ushqimit të pashendetshem, si dhe nga mungesa e gjumit dhe aktiviteti i pamjaftueshëm fizik.
Për të balancuar këtë buxhet të komprometuar kronikisht, shumë njerëz strehohen në komoditetin e drogës, apo edhe në ushqimin e padëshiruar.. Për të shmangur këto lloj zgjidhjesh joefektive, të cilat jo vetëm kanë një çmim të lartë, si në aspektin shëndetësor ashtu edhe ekonomik, por edhe ndikojnë në ndërveprimet dhe marrëdhëniet tona shoqërore.
