Struktura grafike e reklamës është “spiranca” e dytë e lexuesit në reklamë, detyra e saj është ta përcjellë qartë reklamën në mes të pjesës tjetër të përmbajtjes
Faqosja, pra, struktura grafike e reklamës, duhet të jetë mbizotëruese për tu spikatur në sfondin e përmbajtjes. Kjo mund të arrihet duke zgjedhur të përqendrohemi tek e pazakonta, ekstravagantja, ajo që bie më shumë në sy, por edhe e kundërta, “amatorja”, modestja, thjeshtësia, në një kontekst të caktuar shndërrohen në “fishekzjarre”, të afta për të tërhequr vëmendjen.
Sido që të jetë, imazhet janë thelbësore për reklamat. Mark Wiseman tregon se “njerëzit janë më të interesuar për fjalët e kombinuara me imazhe sesa vetëm për fjalët. Më shumë në imazhe ku paraqiten situata aktive sesa në pozicione statike ku nuk ndodh asgjë interesante”.
Një sondazh i Gallup i realizuar nga 29,000 intervista individuale me lexues të njëzet gazetave të ndryshme të së Dielës të vendosura në gjashtëmbëdhjetë qytete zbuloi se njerëzit kryesisht duan të shohin fotot e njerëzve të tjerë. Renditja e preferencave të lexuesve ishte:
- fotografi të fëmijëve
- grupe të rriturish
- skena sportive
- kafshë
- peizazhe natyrore
Gjithashtu, një imazh i madh dhe i thjeshtë (veçanërisht një fotografi) tërheq më shumë vëmendje sesa disa imazhe të vogla. Imazhi i një gruaje, një fëmije të vogël ose një foshnje zakonisht merr më shumë vëmendje nga gratë sesa nga burrat. Një foto e një burri do të marri më shumë vëmendje nga burrat sesa gratë.
Një ilustrim duhet të ketë lidhje me produktin, përdorimin e tij dhe historinë e treguar në brendinë e reklamës, nuk duhet të përdoret thjesht për të prodhuar një efekt artistik, një prekje dekorative ose për të krijuar atmosferë. Prandaj është mirë të tregoni produktin në përdorim.
Është vërtetuar se fitohet më shumë vëmendje duke treguar produktin në përdorim. E rëndësishme është t’ia tregoni klientëve të mundshëm, ndërsa produkti bën diçka të dobishme për të.
Ka shumë më tepër arsye “për të shitur” një kostum i veshur apo edhe një këmishë, gjithashtu një divan i butë dhe me gëzof që përkund një qenie njerëzore jashtëzakonisht të kënaqur dhe të rehatuar.
Faqosja mund të shfrytëzojë në mënyrë efektive parimin e kontrastit. Kurdoherë që Napoleoni shfaqej në publik, ai shoqërohej nga oficerët e tij më të gjatë. Kontrasti në lartësi e përqendronte vëmendjen tek ai.
Tre në katër lexues që vërejnë reklamën humbasin “gjatë rrugës”. Kapja e vëmendjes dhe mbajtja e tij janë dy gjëra të ndryshme, prandaj Kenneth Groesbeck përdori një teknikë që ai e quajti “mendim televiziv”. Bëhet fjalë për të imagjinuar se si do të dalë historia e treguar nga reklama.
Ndihmon të mbani mend se jeni duke biseduar me njerëz me fjalë dhe imazhe, duke u dhënë atyre një premtim, duke u përpjekur t’i sillni sa më shumë të jetë e mundur në një pikë kontakti që i bën ata të thonë “po, jam unë” ose “kjo është pikërisht ajo që bëj unë”.
Për të ruajtur kontaktin me mendimet dhe ndjenjat e njerëzve, ekzistojnë aktivitete të rëndësishme për një reklamues:
- lexoni gjithçka: komike, gazeta dhe revista, libra që kanë një ndjekje të madhe popullore
- shikoni filma të njohur, shfaqje televizive dhe komedi
- bisedoni me njerëzit: taksistë, punëtorë, gazetarë, punonjës zyre
- studioni punën e të tjerëve duke lexuar dhe shikuar reklamat
