Të kesh ndihmë financiare nga prindërit dhe të kesh fëmijë në ngarkim e bën të vështirë grumbullimin e pasurisë
Ekziston një faktor shumë i rëndësishëm që ndryshon jetën e atyre që janë bërë milioner: quhet economic outpatient care (fjalë për fjalë ndihmë ekonomike ambulatore) dhe përbëhet nga ndihma në para që njerëzit e pasur u japin familjarëve të rritur, kryesisht fëmijëve dhe nipërve dhe mbesave. Kjo praktikë e përhapur luan një rol vendimtar në trajnimin e milionerëve të rinj dhe rrëzimin e të tjerëve.
Në kundërshtim me besimin e njohur, hulumtimi mbi milionerët amerikanë tregon se ata që marrin para dhe pasuri nga prindërit dhe gjyshërit grumbullojnë më pak se ata që nuk marrin. Kjo ndodh pavarësisht nga fakti që një djalë apo nip i milionerëve ka një probabilitet një në pesë të bëhet vetë milioner, përkundrejt shansit një në tridhjetë e një individi që nuk rrjedh nga një familje milionerësh.
Kjo ka arsye mjaft specifike. Së pari, ata që dhurojnë para për të rinjtë mendojnë t’i ndihmojnë ata të hyjnë në botë me këmbën e djathtë, pa e kuptuar që në shumicën e rasteve nuk është kështu. Në të vërtetë është mënyra më e mirë për t’i bërë ata të varur nga pasuria e familjes dhe për këtë arsye më pak produktive.
Thjesht imagjinoni një individ të cilit i jepen fondet për të hapur një biznes dhe i cili financohet nga prindërit dhe gjyshërit pa patur kurrë nevojë të vërtetë për të fituar.
Pa dyshim që drejtimi i këtij projekti do të jetë më i ngadaltë, sepse nuk ka nevojë reale dhe rrjedhimisht puna do të jetë më e pakët, ashtu si fitimet dhe akumulimi i pasurisë. Përkundrazi, sipërmarrësi i cili duhet të investojë të gjitha pasuritë e tij të fituara me zor në biznes do të ketë më shumë ambicje në zhvillimin e tij; për të është e domosdoshme që të ecë.
Nga kjo rrjedh se marrja e parave dhe pasurisë në çast, si një dhuratë, të bën më pak produktiv dhe konkurrues.
Jo vetëm kaq, ka edhe katër të vërteta të tjera:
1. Ata që marrin para dhe pasuri si dhurata kanë më shumë gjasa të konsumojnë sesa të kursejnë dhe investojnë. Shpesh dhurata është pika e hyrjes në makinerinë e konsumizmit.
Për shembull, një shtëpi në një zonë të pasur sjell nevojën e dërgimit të fëmijëve në shkolla private. Por dërgimi i fëmijëve në shkolla private do të thotë të shpenzosh më shumë që të ndihen mirë dhe ndoshta për të bërë donacione, etj.
2. Ata që ndihmohen ekonomikisht nga familja shpesh nuk bëjnë dallimin midis pasurisë së tyre dhe të prindërve të tyre. Në shumicën e rasteve fëmijët mendojnë se pasuria e prindërve të tyre është e tyre dhe ashtu sillen me atë pasuri.
3. Ata që marrin ndihmë financiare nga anëtarët e familjes bëhen më të varur nga zgjidhjet e kredisë. Duke menduar se herët a vonë do të vijë trashëgimia, është më e lehtë të biesh përsëri në zgjidhje të menjëhershme kredie dhe të shpenzosh paratë e nesërme sot.
4. Ata që janë mësuar të ndihmohen në mënyrë periodike ekonomikisht, zakonisht investojnë më pak para në tregun e aksioneve sesa ata që nuk marrin.
Nëse të ndihmosh familjen tënde me dhurata parash dhe pasuri nuk është një mënyrë e mirë, cila është mënyra më e mirë për të ndihmuar më të vegjlit në familje pa shkatërruar jetën e tyre?
Milionerët e derës fqinje nuk kanë dyshime.
Së pari dhe më kryesorja duhet investuar në arsimin shkollor dhe gjithashtu në krijimin e një ambienti në të cilin qëllimet personale dhe iniciativa shpërblehen, ashtu si dhe udhëheqja dhe përgjegjësia. Kjo është mënyra e vetme për të shmangur dembelizmin e fëmijës duke i bërë ata skllevër të një jete të varur nga pasuria e prindërve të tyre.
